Implementujemy wirtualnego kierowcę przy pomocy sieci neuronowych i algorytmu ewolucyjnego
Czy wam również zdarzyło się użyć jakiegoś sformułowania, które umieszczone w odpowiednim kontekście było całkowicie sensowne, ale wyrwane z tegoż kontekstu brzmiało całkowicie absurdalnie? Moim dotychczasowym faworytem jest komentarz w kodzie: „Metoda niszczy wszystkie światy” (chodziło o usunięcie scen – światów – w autorskim silniku renderującym 3D). Wczoraj do kolekcji dołączył kolejny wpis; zapytany przez żonę, dlaczego siedzę do późna przy komputerze, odpowiedziałem: „Nie mogę zmusić moich zmutowanych kierowców do przejechania całej trasy”. Zdanie to, choć brzmi niedorzecznie, jest jednocześnie całkiem niezłym wprowadzeniem do tematyki, którą chcę poruszyć w niniejszym artykule...
Zagadnienia poruszane w tym artykule:
Artykuł pochodzi z magazynu Programista nr 103 (4/2022). Magazyn jest z przełomu lipca i sierpnia 2022 roku. Szczegółowy spis treści wydania nr 103: https://programistamag.pl/programista-4-2022-103/
Autorem artykułu jest Wojciech Sura. Programuje 30 lat, z czego 15 komercyjnie; ma na koncie aplikacje desktopowe, webowe, mobilne i wbudowane – pisane w C#, C++, Javie, Delphi, PHP, JavaScript i w jeszcze kilku innych językach. Obecnie pracuje jako architekt w firmie WSCAD, rozwijającej oprogramowanie nowej generacji CAD dla elektrotechników.