Windows Presentation Foundation – w skrócie WPF – jest jednym z dwóch .NETowych frameworków ułatwiających budowanie interfejsu użytkownika aplikacji desktopowych – swój monopol WPF (w wersji klasycznej i UWP) dzieli tylko z Windows Forms, będącymi w zasadzie opakowaniem niskopoziomowych mechanizmów WinAPI. W 2014 roku na tych łamach pojawił się cykl artykułów wprowadzających w podstawy WPF, który pomagał w miarę łagodnie wdrożyć się w to środowisko. Przyszedł czas na to, by sięgnąć głębiej i bardziej wnikliwie przyjrzeć się mechanizmom, które rządzą WPFem...
Niektóre zagadnienia poruszane w tym artykule:
Artykuł pochodzi z magazynu Programista nr 88 (1/2020). Jest to wydanie z przełomu lutego i marca 2020 r. Szczegółowy spis treści wydania nr 88: https://programistamag.pl/programista-1-2020-88/
Autorem tego artykuł jest Wojciech Sura. Programuje od 25 lat, z czego 10 komercyjnie; ma na koncie aplikacje desktopowe, webowe, mobilne i wbudowane - pisane w C#, C++, Javie, Delphi, PHP, Javascript i w jeszcze kilku innych językach. Obecnie pracuje w firmie WSCAD, rozwijającej oprogramowanie nowej generacji CAD dla elektrotechników.